Nissan 100 NX 1.6 - Opel Tigra 1.6
Θέμα εντυπώσεων...
H κατηγορία των μικρών κουπέ κερδίζει ξανά το
ενδιαφέρον των Ευρωπαίων κατασκευαστών. Απόδειξη είναι
η δυναμική είσοδος της συντηρητικής Όπελ, με το Τίγκρα,
σε ένα κομμάτι της αγοράς όπου το κύριο ζητούμενο είναι
ο εντυπωσιασμός με το μικρότερο δυνατό κόστος. Στο χώρο
αυτό οι Ιάπωνες είχαν εδώ και καιρό κάνει αισθητή την
παρουσία τους με αυτοκίνητα όπως το Νισάν 100NX. Τα δύο
αυτοκίνητα, στην έκδοση των 1,6 λίτρων, ανήκουν στην
ίδια κατηγορία τιμής και κυβικών εκατοστών, ενώ έχουν
και την
ίδια περίπου ισχύ.
TA ΔΥΟ ΚΟΥΠΕ της δοκιμής μας, πέρα από την καταγωγή τους, έχουν
και αρκετές άλλες διαφορές. Οι περισσότερες εντοπίζονται στο
αμάξωμα.
Το 100NX είναι βασισμένο στο αυτοφερόμενο του Σάνι και έχει το
ίδιο μεταξόνιο με αυτό. Το κουπέ αμάξωμα έχει έντονα στοιχεία
Ιαπωνικής αισθητικής και σίγουρα είναι εντυπωσιακό και έχει
προσωπικότητα. Σε αυτό σίγουρα συντελεί και η σκεπή τύπου T-Bar
που αφαιρείται πολύ εύκολα σε δύο τμήματα μετατρέποντας το
αυτοκίνητο σε ανοιχτό τάργκα.
Στο σχεδιασμό του αμαξώματος κυρίαρχο στοιχείο είναι οι καμπύλες,
που όμως στο μπροστινό μέρος δεν είναι τόσο καθαρές εξ_ αιτίας
των χωνευτών προβολέων.
Το Τίγκρα έχει βασιστεί στο Όπελ Κόρσα. H αισθητική του
αμαξώματος ξαφνιάζει ευχάριστα με τις πολύ έντονες καμπύλες και
το σχήμα που θυμίζει πολύ τις σχεδιαστικές ασκήσεις που βλέπαμε
σε διάφορες εκθέσεις και που κανείς δεν τολμούσε να παράγει
μαζικά. Από όπου περνούσαμε, το μικρό γερμανικό κουπέ τραβούσε
αμέσως την προσοχή των περαστικών.
Οι χώροι και στα δύο αυτοκίνητα είναι περιορισμένοι. Το 100NX
είναι βασισμένο στο μικρομεσαίο μοντέλο της Νισάν και θα περίμενε
κανείς ότι λογικά θα είναι πιο ευρύχωρο από το Τίγκρα που έχει
βασιστεί σε ένα μικρό αυτοκίνητο. Πράγματι έτσι είναι όσον αφορά
τις μπροστινές θέσεις όπου ο χώρος είναι αρκετός ακόμα και για
άτομα με μεγάλο ανάστημα. H θέση οδήγησης είναι χαμηλή, αλλά χάρη
στο ρυθμιζόμενο σε ύψος τιμόνι είναι εύκολο να βρεί κανείς τη
θέση που τον βολεύει. Πίσω όμως δύο ενήλικα άτομα θα νιώσουν
άβολα εξ_ αιτίας του περιορισμένου χώρου για τα γόνατα και του
χαμηλού ύψους της οροφής.
O χώρος για τους μπροστινούς επιβάτες στο Τίγκρα είναι πιο
περιορισμένος, αλλά μόνο οι πολύ μεγαλόσωμοι θα αντιμετωπίσουν
πραγματικό πρόβλημα. H θέση οδήγησης με το ρυθμιζόμενο σε ύψος
κάθισμα είναι καλύτερη από του Νισάν και η μόνη παρατήρησή μας
αφορά τη θέση του μοχλού των ταχυτήτων που βρίσκεται αρκετά πίσω
με αποτέλεσμα να βρίσκει ο αγκώνας του οδηγού στην πλάτη του
καθίσματος όταν επιλέγει τη δεύτερη ή την τέταρτη σχέση στο
κιβώτιο. Στις πίσω θέσεις ο χώρος για τα γόνατα είναι
περισσότερος από του 100NX, αυτό όμως είναι δώρο άδωρο αφού το
πολύ χαμηλό ύψος της οροφής είναι απαγορευτικό για οποιονδήποτε
ενήλικα με ανάστημα από μέτριο και πάνω.
O χώρος αποσκευών και στα δύο αυτοκίνητα επαρκεί για τις
αποσκευές δύο ατόμων. Στο Τίγκρα είναι μικρότερος αλλά πιο βαθύς,
ενώ στο 100NX είναι μεγαλύτερος αλλά ρηχός, οπότε δεν είναι
πλήρως εκμεταλλεύσιμος. Ίσως όμως να είναι επίτηδες σχεδιασμένος
έτσι, αφού με αυτόν τον τρόπο περισσεύει πάντα χώρος για τα δύο
τμήματα της οροφής, αν ο οδηγός αποφασίσει να την ανοίξει στη
διάρκεια του ταξιδιού.
H διακόσμηση και η εργονομία και στα δύο αυτοκίνητα είναι τυπική
για τους κατασκευαστές τους. O εξοπλισμός του 100NX περιλαμβάνει
ζάντες αλουμινίου, προβολείς ομίχλης, ηλεκτρικά παράθυρα,
κεντρικό κλείδωμα, εξωτερικούς καθρέφτες ηλεκτρικά ρυθμιζόμενους,
σύστημα κλιματισμού και δυνατότητα ανοίγματος της τάπας της
βενζίνης και του χώρου αποσκευών από μέσα. Στο Τίγκρα μπορεί να
μην ανοίγει η τάπα και το πορτ-μπαγκάζ από μέσα, υπάρχουν όμως
όλα τα υπόλοιπα καθώς και αερόσακοι για τον οδηγό και τον
συνοδηγό, σύστημα ABS και ραδιόφωνο με CD. Δεν είναι όμως ακόμα
σίγουρο ποιά από αυτά τα στοιχεία θα υπάρχουν στα Τίγκρα που θα
εισάγονται κανονικά στη χώρα μας.
H ποιότητα κατασκευής και στα δύο αυτοκίνητα είναι καλή χωρίς να
μπορούμε να δώσουμε υπεροχή σε κάποιο από τα δύο. Σαφώς όμως τις
εντυπώσεις κερδίζει το μικρό Όπελ.
Το 100NX κινεί ο 16βάλβιδος κινητήρας 1,6 λίτρων που κινεί και το
Σάνι. Με σύστημα ψεκασμού πολλαπλών σημείων, ο κινητήρας αυτός
αποδίδει 102 ίππους/6000 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 13,9 Kg.m/4000
σ.α.λ. Αυτός του Τίγκρα είναι ο 16βάλβιδος Έκοτεκ 1,6 της Όπελ με
ισχύ 106 ίππους/6000 σ.α.λ. και ροπή 15,1 Kg.m/4000 σ.α.λ.
Το σύστημα ανάρτησης του 100NX περιλαμβάνει γόνατα ΜακΦέρσον
μπροστά και γόνατα με διπλούς εγκάρσιους βραχίονες πίσω.
Αντιστρεπτικές ράβδοι υπάρχουν μπροστά και πίσω. Τα φρένα είναι
αεριζόμενοι δίσκοι μπροστά και ταμπούρα πίσω και το σύστημα
διεύθυνσης κρεμαγιέρα με υδραυλική υποβοήθηση.
Στο Τίγκρα μπροστά υπάρχουν γόνατα ΜακΦέρσον με αντιστρεπτική
ράβδο και πίσω ημιάκαμπτος άξονας επίσης με αντιστρεπτική.
Τα φρένα είναι και εδώ δίσκοι αεριζόμενοι μπροστά και ταμπούρα
πίσω, αλλά έχουν και σύστημα ABS. Το τιμόνι είναι πάλι
υποβοηθούμενη κρεμαγιέρα.
Στο δρόμο
Στον τομέα των επιδόσεων η υπεροχή του Τίγκρα είναι σαφής παρά το
μεγαλύτερο βάρος του.
Εκτός από τους 4 παραπάνω ίππους σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν η
μεγαλύτερη ροπή του κινητήρα σε συνδυασμό με τις πιο κοντές
σχέσεις του κιβωτίου και του διαφορικού. Έτσι το Τίγκρα
εμφανίζεται πιο εύστροφο και ελαστικό σε όλο το φάσμα των
στροφών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι 100NX υστερεί με απόλυτα
κριτήρια σε αυτούς τους τομείς.
Με τη γλώσσα των αριθμών το Τίγκρα επιταχύνει από 0 σε 100
χλμ/ώρα σε 9,5_ έναντι 11_ του Νισάν. Αντίστοιχη είναι η εικόνα
και στις επιταχύνσεις εν κινήσει (ρεπρίζ).
Για τα 50-80 χλμ/ώρα με 3η το Τίγκρα χρειάζεται 5,4_ και το 100NX
6,1_. Για τα 80-110 χλμ/ώρα με 4η οι αντίστοιχες τιμές είναι
7,02_ και 9,7_ και για τα 40-60 χλμ/ώρα με 4η (μέτρηση ενδεικτική
της ελαστικότητας) το Τίγκρα χρειάζεται 5,1_ και το 100NX 6,1_.
Στον τομέα της κατανάλωσης το Τίγκρα εμφανίζεται λίγο πιο
οικονομικό από το 100NX με μέση κατανάλωση στη διάρκεια της
δοκιμής 10,92 λίτρα/100 χιλιόμετρα έναντι 11,56 λίτρα/100 χλμ.
του Νισάν. Στην συγκριτική μας διαδρομή όμως η εικόνα αυτή
αντιστράφηκε αφού το Τίγκρα κατανάλωσε 7,86 λίτρα/100 χιλιόμετρα
και το 100NX 7,4 λίτρα/100 χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι σε
κανονική οδήγηση στον ανοιχτό δρόμο (οι συνθήκες της συγκριτικής
διαδρομής) οι μακριές σχέσεις και το μικρότερο βάρος ευνοούν το
100NX, ενώ αν τα _πιέσεις_ η καλύτερη ροπή και οι κοντύτερες
σχέσεις του Τίγκρα τελικά συντελούν στη μείωση της μέσης
κατανάλωσης.
H οδική συμπεριφορά και των δύο αυτοκινήτων είναι καλή. Το 100NX
στην ευθεία ταξιδεύει ομαλά χωρίς να _πλέει_ και όταν στρίβει στο
όριο υποστρέφει προοδευτικά και ελέγχεται στρίβοντας λίγο
περισσότερο το τιμόνι και μειώνοντας το γκάζι, οπότε κλείνει την
τροχιά του χωρίς να εμφανίζει υπερστροφή. H ρύθμιση της ανάρτησης
είναι βέβαια σφιχτή, αλλά εξακολουθεί να απορροφά ικανοποιητικά
τις ανωμαλίες. H αίσθηση του τιμονιού είναι καλή και ο επιλογέας
των ταχυτήτων είναι ακριβής με μικρές διαδρομές αν και σφίγγει
πολύ στις γρήγορες αλλαγές. Ικανοποιητικά είναι και τα φρένα του
αυτοκινήτου.
Το Τίγκρα τώρα εξ_ αιτίας της πιο σφιχτής ρύθμισης της ανάρτησης
αλλά και του πίσω ημιάκαμπτου άξονα, όχι μόνο υστερεί σε άνεση
αλλά παρουσιάζει και αναπηδήσεις που προβληματίζουν τον οδηγό στα
ανώμαλα οδοστρώματα, ιδιαίτερα στις στροφές, αλλά ελέγχονται
εύκολα. Κατά τα άλλα, όταν στρίβει το μικρό Όπελ υποστρέφει και
αυτό και ελέγχεται εξίσου εύκολα με το Νισάν. Τα φρένα είναι
καλύτερα από του 100NX (έχουν και ABS), καλή είναι και η αίσθηση
του τιμονιού (αν και είναι λίγο βαρύ παρά την υποβοήθηση) αλλά ο
επιλογέας των ταχυτήτων έχει μία ασαφή και λαστιχένια αίσθηση και
κουμπώνει δύσκολα στις γρήγορες αλλαγές.
Συνολικά θα λέγαμε ότι οι αντιδράσεις του 100NX είναι αυτό που
λέμε πιο γλυκές και σε αυτό βοηθούν η μαλακότερη ανάρτηση και το
μακρύτερο μεταξόνιο.
Συμπέρασμα
Ένα από τα κύρια κριτήρια αγοράς ενός τέτοιου αυτοκινήτου είναι ο
εντυπωσιασμός και μάλιστα με χαμηλό, σχετικά, κόστος. Σε αυτόν
τον τομέα αναμφισβήτητα το Τίγκρα τα καταφέρνει καλύτερα χάρη στο
πραγματικά πρωτοποριακό σχήμα του και τον πλουσιότερο εξοπλισμό
του.
Προσθέστε σε αυτά και τις καλύτερες επιδόσεις και ποιότητα
κατασκευής και έχετε τον νικητή. Όμως και το Νισάν έχει θετικά
στοιχεία, ίσως μάλιστα πιο ουσιαστικά από αυτά του Τίγκρα, όπως η
καλύτερη οδική συμπεριφορά, η μεγαλύτερη άνεση και η εξίσου καλή
ποιότητα. Σε τελική ανάλυση μετατρέπεται εύκολα και σε τάργκα
οπότε ο εντυπωσιασμός που λέγαμε πριν παίρνει άλλες διαστάσεις.
Ίσως η ισοπαλία να ήταν πιο δίκαιο αποτέλεσμα. Όμως το καινούργιο
και άγνωστο είναι πάντα πιο γοητευτικό, αρκεί να έχει και λογική
τιμή._4Τ
ANTI ΓΙΑ TEXNIKH ΣΚΟΠΙΑ
TI EXOYN ΓΙΝΕΙ TA ΟΜΟΡΦΑ, ΠΡΑΚΤΙΚΑ KAI ΠΡΟΣΙΤΑ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΚΟΥΠΕ;
Θυμάστε τις Αλφασούντ Σπριντ, τα 3θυρα Φίατ 128 _Μπερλινέτα_,
ακόμα και τα Φορντ Κάπρι; Τα αυτοκίνητα που απευθύνονταν σε άτομα
ηλικίας από 30 παρά κάτι ως 40 παρά κάτι, που έβλεπαν το
αυτοκίνητο σαν κάτι παραπάνω από ένα απλό μεταφορικό μέσο και
ήθελαν να μετακινούνται με πιο πολύ στυλ;
Τα μοντέλα που αναφέραμε παραπάνω, αλλά και άλλα, όπως το VW
Σιρόκο, η Λάντσια Μπέτα κουπέ, οι μικρές εκδόσεις της Αλφέτα GTV
και το Ρενό Φουέγκο ήταν αυτοκίνητα που μίλαγαν στην καρδιά
τέτοιων ανθρώπων και το κυριότερο ήταν προσιτά.
Την τελευταία 10ετία η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία έπαψε να
κατασκευάζει τέτοια κουπέ αφήνοντας ακάλυπτο ένα μεγάλο κομμάτι
της αγοράς. Θα μπορούσε να απαντήσει κανείς ότι η λύση είναι τα
διάφορα κόμπακτ GTi, αλλά εδώ ακριβώς βρίσκεται η παρεξήγηση. Το
ζητούμενο από όσους αγόραζαν ένα κομψό μικρομεσαίο κουπέ δεν ήταν
πάντα ή μόνο οι καυτές επιδόσεις. Πόσο διέφεραν άλλωστε οι
επιδόσεις του 3θυρου Φίατ 128 από του 4θυρου; Απλά ήθελαν ένα
αυτοκίνητο με αξιοπρεπείς επιδόσεις, όμορφο αμάξωμα που να
δηλώνει τη διαφορετική σχέση τους με το αυτοκίνητό τους και
χώρους για να μπορούν να πάνε εκδρομή 4 άνθρωποι κάνοντας _φάση_
με ένα αυτοκίνητο που τραβάει το μάτι. Έτσι απλά, οδηγώντας
σβέλτα μεν, αλλά χωρίς το άγχος των οδηγών διάφορων GTi, που
ιδρώνουν να αποδείξουν ότι είναι πιο γρήγοροι για να διαπιστώσουν
με έκπληξη στα επόμενα διόδια ότι τους έφτασαν τα απλά 1600άρια
αδέρφια του μοντέλου που οδηγούν.
Αυτή η μερίδα αγοραστών έχει μείνει με το παράπονο ότι η
Ευρωπαϊκή βιομηχανία τους ξέχασε. H 316 κουπέ, το Σααμπ 900 και
το Καλίμπρα είναι πανάκριβα. Οι Ιάπωνες πάλι προσφέρουν
αυτοκίνητα όπως η εξίσου ακριβή Σέλικα και τα στενόχωρα 2+2
θέσεων 100NX, MX3 και CRX που απευθύνονται σε πολύ ειδικό κοινό.
Μόνο το κουπέ της κορεάτικης _αυτοκρατορίας_ υπάρχει, αλλά πολλοί
είναι αυτοί που λένε _E, όχι δα!_ και στρέφονται σε κάποιο _low
profile_ μικρομεσαίο ευρωπαϊκό χάτσμπακ.
Τον τελευταίο καιρό δημιουργήθηκαν κάποιες ελπίδες αναμένοντας το
κουπέ της Φίατ. Αλλά τι απογοήτευση! Το πολύ καλό αυτοκίνητο στην
ουσία είναι μία Ιταλική Σέλικα, μακριά από τις οικονομικές
δυνατότητες όσων το περίμεναν με αγωνία.
Τα νερά τώρα έρχεται να ταράξει η Όπελ με το Τίγκρα, φτάνοντας
όμως στο άλλο άκρο. Το Τίγκρα σίγουρα είναι μία κίνηση
αιφνιδιασμού για τους ανταγωνιστές της συντηρητικής Όπελ. Δεν
είναι όμως αυτό που λέμε _στρατηγική_ κίνηση. Θα ήταν αν το
αυτοκίνητο είχε βασιστεί στο ?στρα και όχι στο Κόρσα. Τώρα οι
ανταγωνιστές της Όπελ έχουν ακόμα την ευκαιρία να κάνουν μία
διορθωτική κίνηση παρουσιάζοντας ένα πιο ευρύχωρο και πρακτικό
μικρομεσαίο κουπέ.
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, το Τίγκρα είναι αυτοκίνητο για
δύο. Δεν μπορεί, με κάποιες λογικές υποχωρήσεις βέβαια όταν
χρειαστεί, ούτε τα οικογενειακά βάρη να σηκώσει ούτε να πάει με
αυτό η _παλιοπαρέα_ εκδρομή το Σαββατοκύριακο.
Τόσο δύσκολο είναι επιτέλους να κατασκευάσει κανείς ένα προσιτό
μικρομεσαίο κουπέ;
Το κενό σε αυτό το κομμάτι της αγοράς εξακολουθεί να υπάρχει, με
την κορεάτικη _αυτοκρατορία_ να αλωνίζει μόνη της.
Οι ρομαντικοί που δεν ενδίδουν και βρίσκονται στο κατώφλι ή
διανύουν τα πρώτα _...άντα_ τους περιμένουν να δούν ποιός θα
είναι ο ευρωπαίος κατασκευαστής που θα τολμήσει να κάνει την
_στρατηγική κίνηση_._4Τ